-
1 sprawować
sprawować rządy regieren;sprawować się sich betragen; TECH funktionieren -
2 sprawować
sprawować [spravɔvaʨ̑] -
3 sprawiać
I. vtsprawić niespodziankę für Überraschung sorgen2) (książk: kupować)sprawić sobie coś sich +akk etw besorgen3) przypadek sprawił, że... der Zufall wollte es, dass...\sprawiać dobre/złe wrażenie einen guten/schlechten Eindruck hinterlassendobrze/źle się \sprawiać człowiek: sich +akk gut/schlecht führen, silnik: gut/schlecht funktionieren -
4 rządzić
rządzić [ʒɔɲʥ̑iʨ̑]I. vt1) ( sprawować rządy)\rządzić krajem ein Land regieren2) ( kierować)\rządzić gospodarstwem ein Landgut verwalten [ lub leiten]II. vr\rządzić się sercem/rozumem/regułami czegoś nach dem Herzen/dem Verstand/den Regeln handeln, sich +akk vom Herzen/vom Verstand/von den Regeln leiten lassen2) ( postępować samowolnie) schalten und walten3) ( sprawować władzę) regieren, herrschen4) ( gospodarować) wirtschaften, verwalten -
5 versehen
versehen *1) ( ausstatten)jdn mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w cośetw mit einem Stempel/einer Unterschrift \versehen podstemplować/podpisać cośden Ausweis mit einem Vermerk \versehen wpisywać [ perf wpisać] adnotację do dowoduII. vr1) ( sich versorgen)sich mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w coś3) ehe man sich's versieht ani się człowiek obejrzy -
6 królować
królować [krulɔvaʨ̑]vi1) ( sprawować rządy) dynastia: herrschen, regieren\królować nad czymś etw überragen, über etw +dat thronen ( geh) -
7 bekleiden
bekleiden *( geh)I. vt1) ( mit Kleidung versehen) ubraćleicht bekleidet sein być lekko ubranymII. vrsich [mit etw] \bekleiden ubrać się [w coś] -
8 Macht
die \Macht haben etw zu tun być upoważnionym do czegośdie \Macht ausüben sprawować władzęan die \Macht kommen dojść do władzydie \Macht der Gewohnheit siła f przyzwyczajeniadie \Macht des Schicksals moc f przeznaczeniamit aller \Macht versuchen etw zu tun ze wszystkich sił starać się coś zrobić
См. также в других словарях:
sprawować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zachowywać się, postępować, działać w określony sposób; prowadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawować się źle, dobrze, grzecznie. Samochód sprawuje się dobrze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawować — ndk IV, sprawuję, sprawujesz, sprawuj, sprawowaćował, sprawowaćowany «spełniać obowiązki, wykonywać zadania wynikające z zajmowanego stanowiska, wykonywanego zawodu itp.; pełnić jakąś funkcję» Sprawować władzę, rządy, nadzór, kontrolę. Sprawować… … Słownik języka polskiego
prowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić nawzajem jeden drugiego; iść, trzymając się wzajemnie, podtrzymując jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwóch pijanych prowadziło się środkiem jezdni. Po promenadzie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachowywać się – zachować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przetrwać, przechować się przez jakiś czas; ocaleć od zniszczenia, zapomnienia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zachowały się jakieś pamiątki po nim? Tego typu relikty zachowują się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rządzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę u siebie; rządzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasta rządziły się samodzielnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opiekować się — ndk IV, opiekować siękuję się, opiekować siękujesz się, opiekować siękuj się, opiekować sięował się «sprawować opiekę nad kimś, nad czymś, troszczyć się, dbać o kogoś, o coś; zajmować się kimś, czymś» Opiekować się dziećmi, chorymi. Opiekować się … Słownik języka polskiego
opiekować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, opiekować siękuję się, opiekować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} troskliwie zajmować się kimś, dbać o kogoś, coś; pilnować, doglądać kogoś lub czegoś; sprawować opiekę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opiekować się pacjentami … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
sprawowanie — n I 1. rzecz. od sprawować. 2. to samo, co sprawowanie się Mieć piątkę ze sprawowania. Wzorowe, nienaganne sprawowanie. sprawowanie się rzecz. od sprawować się … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
postępować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, postępowaćpuję, postępowaćpuje {{/stl 8}}– postąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, postępowaćpię, postępowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc krok za krokiem, posuwać się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień